[Rusland 2013] Siberisch Parijs [Irkoetsk]

Na het ontbijt kregen we de vraag hoe laat we naar Irkoetsk wilde gaan. Aangezien we Listvjanka al voldoende hadden verkend besloten we om zo vroeg mogelijk richting Irkoetsk te gaan. Onze gastvrouw liep met ons naar de weg en om de juiste marshroetka voor ons aan te houden. Ondertussen boden een aantal private marshroetka’s hun ritten aan ons aan en steevast werden die afgewezen. De gemeentelijke marshroetka werd aangehouden voor ons, de gastvrouw betaalde en we werden in Irkoetsk opgewacht door Ljoedmilla, de bedrijfsleidster, van Lovely Tours. We namen plaats in een Russisch taxibusje en werden met grote snelheid over de provinciale weg richting Irkoetsk gereden. Inhalen, bumperkleven, rakelings langs fietsers en vrachtwagens. De chauffeur deed er alles aan om in Nederland zijn rijbewijs kwijt te raken. Uiteraard arriveerden we en had de chauffeur zijn rijbewijs nog.  We werden door Ljoedmilla opgewacht op en zij begeleide ons naar het appartement van Natasha, de dame die haar logeerkamer verhuurde aan toeristen. Onderweg wees ze mijn vader op verschillende architectonische noemenswaardig heden.  Het blijft indrukwekkend hoe de Rus zijn geschiedenis ken, hoe pijnlijk die ook is. Uit de verhalen leerden we dat Stalin een groot fan was van Barok en het station van de spoorwegen in Irkoetsk in deze stijl was opgetrokken en voor de Opera en het station was een Italiaanse architect ingehuurd, geen idee of die hier voor helemaal naar Irkoetsk was gekomen.

IMG_6831

We checkte in bij Natasha, een bejaarde dame welk een student in huis had. Wij kregen zijn kamer en hij moest het doen met een gezamenlijk bed met Natasha. De volgende ochtend kregen we van Natasha een ontbijt in haar keuken, welk gevuld stond met een grote ijskast uit de Sowjettijdperk. Niet veel later werden we opgehaald door onze gids voor Irkoetsk.  Net als in Moskou was kregen we de vraag of we Irkoetsk al bezocht hadden. De avond er voor hadden we een stuk gewandeld en Irkoetsk verkent.  Aangezien kerken niet in ons standaard programma zit, althans van binnen, werden we naar een Russisch Orthodoxe Kerk geleid met Boeddhistische symbolen naast de Christelijke. Dat we deze kerk niet gevonden hadden bleek door het feit dat de kerk wat verstopt lag in een parkje. Na de kerk van binnen bekeken te hebben en oppervlakkige informatie verkregen te hebben, niet dat onze interesses echt uit ging naar dit soort onderwerpen., gingen we verder Irkoetsk in om de beroemde houten huizen waar te nemen. Irkoetsk staat bekend om de weggezakte houten huizen die weid verspreid door het centrum van Irkoetsk zijn gelegen. Om de zoveel tijd herrees er een brutalistische Sowjet bouwwerk op tussen deze oude houten bouwwerken.

IMG_6826

Na de nodige houten huizen bekeken te hebben besloten we richting de markt van Irkoetsk ta gaan. Onderweg naar de markt hielden we even halt bij een opvallende uitbouw bij een sowjet flat. Volgens de verhalen van onze gids was dit het appartement van de geheime dienst ten tijden van de Sowjet-Unie. Waarom je als geheim dienst een opvallende aanbouw goedkeurt blijft mi ook een raadsel net als waar Andrej, zo noem ik hem nu, vandaan kwam.  Andrej is een beschonken gepensioneerde die bij ons iets kwam halen om zijn pension aan te vullen. Helaas voor Andrej hadden we daar geen behoefte aan en vervolgde we onze weg richting de markt van Irkoetsk.  Andrej volgde ons een aantal straten tot dat hij struikelde voer zijn veter en op het midden van de rijbaan terecht kwam. Een stadsbus moest vol in de ankers voor deze gebeurtenis. Onze gids hielp Andrej overeind en de buschauffeur gaf Andrej het advies om niet overdag te drinken maar ’s avonds. We raakten Andrej kwijt voordat we op de markt van Irkoetsk aankwamen. De markt van Irkoetsk is een grote hal waar diverse versproducten, kleding, lederwaren en andere producten werden verkocht. In navolging van een Wit-Russische paspoorthoes, van vorig jaar, kocht ik hier een Russische en werd getrakteerd op een monoloog over hoe uitzichtloos het beleid van Vladimir V. Poetin is voor jonge ondernemers in Rusland. Op de markt kochten we nog een beker kvas en vervolgde onze rondleiding door Irkoetsk. We nodigde onze gids uit voor een drankje op een terras aan de Angara. Terwijl er aan de voerkant een zware kolentrein op weg was naar het westen vertelde onze gids dat hij oorspronkelijk afkomstig is uit kamchatka en in Irkoetsk Engels doceert in het middelbaar onderwijs.  Hij was wel blij met zijn verhuizing naar Irkoetsk hier was immers meer te beleven en kon hij bij klussen in het toerisme seizoen.

IMG_6838

Die middag wandelden we richting het station van Irkoetsk om de nodige treinen te spotten. Uiteraard kwam er gedurende dat uur eigenlijk niets langs, twee rangeer locomotieven en een vrachtwagen van een Rotterdams transportbedrijf.  Die namiddag wandelde we nog wat langs de rivier over van de Angara en het centrum van Irkoetsk. Hier werden we aangesproken door een partij lid van de Communistische Partij van de Russische Federatie welk ons de partij krant wilde overhandigen. Helaas voor hem waren we niet echt geïnteresseerd, we konden geen Russisch en om een oppositie krant Mongolië binnen te smokkelen zag ik ook niet echt zitten, niet dat dat echt het overleefd zou hebben in volgepropte rugzakken.  We aten een hapje eten bij een restaurant aan de voer van de Angara. Natuurlijk reed er toen wel een goederentrein door het station van Irkoetsk, alleen wel de verkeer de kant op. Na de maaltijd maakten we nog een ronde door het centrum en werden door twee jonge dames aangesproken. Ze wilden dat wij iets inspraken voor een aanstaand bruidspaar en de bedoeling was dat ze dit in zoveel mogelijke buitenlands talen konden vastleggen, wel de goede tijd van het jaar om het te doen als elke trein uit het westen ladingen Europeanen aflevert.

IMG_6855

De volgende ochtend gingen we wederom Irkoetsk verkennen, doelloos dwaalde we door de wijken met de oude weggezakte houten huizen tot we in 130 kvartal  terecht kwamen. 130 Kvartal is een soort van nep Irkoetsk met nieuw gebouwde houten izba’s, de traditionele houten huizen welk verzakt en verf afbladerend verspreid zijn door Irkoetsk alleen dan nieuw gebouwd, stevig gefundeerd en netjes in de ver. Hier en daar waren straten makers nog bezig met het leggen van de pleinen, straten en trappen tussen de huizen terwijl er nog volop zaag, timmer en schilder werkzaamheden plaats vonden voor de bouw van nieuwe izba’s voor de huisvesting van hippe boetieks en bistro’s. De Irkoetskers waren er lyrisch over, wij vonden het niet vel aan. Het had veel weg van een bataviastad waar toch stiekem menig Nederlander van gruwelt mits ze nieuwe kleding nodig hebben.  We hadden nog de tip liggen van de Biznislunch en besloten we een hotel op te zoeken welk deze lunch aanbood. End at bleken er aardig wat te zijn. Elk restaurant en hotel bleek dit te serveren tijdens lunchtijd. We kozen voor een hotel met een zo sowjet-achtige uitstraling. Binnen werden we naar een tafel gedirigeerd en had de sowjetische uitstraling plaatsgemaakt voor houten wanden met ramen met daarachter schilderingen van het Baikalmeer. De biznislunch  was een goed vullende lunch van drie gangen tegen een ontzettend concurrerende tarief. De rest van de middag brachten we door met het verkennen van Irkoetsk en belanden we op een markt met goedkope spullen van Chinese handelaren, één van de weinige tekens dat we ons al in Azië bevonden. We waren dichter bij Beijing dan Moskou. Het is wat onwennig als je trein om kwart voor zes vertrekt mar je om kwart voer zes nog rustig in Irkoetsk een avondmaal kan nuttigen, omdat het nog vijf uur duurde voordat de trein zou vertrekken. Rond negenen werden we opgehaald bij  het appartement van Natasha om ongeveer een minuut of tien later afgeleverd te worden bij het station. Na ongeveer vijftig minuten op de trein te hebben gewacht kwam onze trein richting Mongolië het station binnen.